Terapia Pedagogiczna w Gimnazjum nr1

"By wierzyć w siebie,

muszę mieć kogoś,

kto we mnie wierzy"

S. Garczyński

Drogi nauczycielu!

Czasem warto przypomnieć sobie, jak pracować z uczniem, u którego stwierdzono specyficzne trudności w nauce.

Poniżej dekalogu znajdziesz objawy zaburzeń z poszczególnych przedmiotów.

DEKALOG dla nauczycieli

NIE

• Nie traktuj ucznia jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
• Nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, że zmobilizujesz go do pracy.
• Nie łudź się, że "sam z tego wyrośnie", "weźmie się w garść", "przysiądzie fałdów" lub że ktoś go z tego "wyleczy".
• Nie spodziewaj się, że kłopoty ucznia pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i że skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
• Nie ograniczaj uczniowi zajęć pozalekcyjnych, aby miał więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go od systematycznych ćwiczeń i pracy nad sobą.

TAK

• Staraj się zrozumieć swojego ucznia, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby zapobiec pogłębianiu się trudności szkolnych i wystąpieniu wtórnych zaburzeń nerwicowych.
• Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności ucznia: na czym polegają i co jest ich przyczyną. Skonsultuj problemy dziecka ze specjalistą (psychologiem, pedagogiem, logopedą, a w razie potrzeby z lekarzem).
• Aby jak najwcześniej pomóc uczniowi
• Bądź w kontakcie z poradnią, wykorzystuj wyniki badań i zalecenia specjalistów zawarte w opinii psychologiczno- pedagogicznej,
• Ustal kontrakt pomiędzy tobą, rodzicami i dzieckiem, który określa reguły współpracy: dziecko uczyni odpowiedzialnym za pracę nad sobą, rodziców za pomaganie dziecku, a nauczyciela za bycie doradcą, Zaobserwuj podczas codziennych lekcji, co najskuteczniej pomaga dziecku,
• Bądź w stałym kontakcie z jego pedagogiem terapeutą i korzystając z jego wskazań włączaj do zajęć dydaktycznych potrzebne dziecku ćwiczenia. Opracuj program indywidualnych wymagań wobec ucznia, dostosowany do jego możliwości i wkładu pracy. Oceniaj go na podstawie odpowiedzi ustnych i treści prac pisemnych. Nie karz mu głośno czytać przy całej klasie. Pozwól mu korzystać ze słownika i daj więcej czasu na zadania pisemne. Dyktanda i prace pisemne oceniaj jakościowo (opisowa ocena błędów) pod warunkiem systematycznej pracy, znajomości reguł ortografii i korekty błędów w zeszytach.
  Nagradzaj za wysiłek i pracę, a nie za jej efekty.
• Bądź życzliwym, cierpliwym przewodnikiem ucznia w jego problemach

.  

prof. dr hab. Marta Bogdanowicz

JĘZYK POLSKI

• trudności w opanowaniu techniki czytania, tj. sylabizowanie, przekręcanie wyrazów, wolne lub nierówne tempo, pauzy, nieprawidłowe stosowanie interpunkcji;

• niepełne rozumienie treści tekstów i poleceń;

• mały zasób słownictwa;

• opuszczanie, dodawanie, przestawianie liter;

• błędy gramatyczne w wypowiedziach ustnych i pisemnych;

• trudności w formułowaniu wypowiedzi pisemnych na określony temat;

• mylenie liter podobnych kształtem „l”- „ł”, „b”-„d”, „w”- „m”;

• opuszczanie drobnych elementów graficznych liter;

• nieprawidłowe trzymanie przyborów do pisania;

• wolne tempo pisania, męczliwość ręki;

• niekształtne litery, słaba czytelność pisma;

• nieumiejętność zagospodarowania przestrzeni kartki.

JĘZYKI OBCE:

• trudności z zapamiętywaniem słówek;

• trudności z zapamiętywaniem struktur gramatycznych;

• trudności z budowaniem wypowiedzi ustnych;

• trudności z rozumieniem i zapamiętywaniem tekstu mówionego;

• trudności z odróżnianiem słów podobnie brzmiących;

• błędy w pisowni ( zapisywanie wyrazów, tak jak je słyszy uczeń)

MATEMATYKA, FIZYKA, CHEMIA:

• nieprawidłowe odczytywanie treści zadań tekstowych;

• niepełne rozumienie treści zadań, poleceń;

• trudności z wykonaniem działań na kartce;

• trudności z wykonywaniem działań w pamięci;

• trudności z zapamiętywaniem definicji, wzorów, tabliczki mnożenia;

• problemy z opanowaniem terminologii;

• błędne zapisywanie i odczytywanie liczb wielocyfrowych;

• przestawianie cyfr ( np. 56- 65);

• mylenie znaków działań, odwrotne zapisywanie znaków nierówności;

• niski poziom graficzny wykresów;

• trudności z przekształcaniem wzorów, zapisywaniem łańcuchów reakcji chemicznych.